Net terug van een mooi verblijf bij onze familie in Afrika. Guinée. Wat een andere wereld. Ik zag mooie nieuwe verdienmodellen: bijvoorbeeld een oplaadpunt voor mobiele telefoons in een hutje met generator voor 10 cent per telefoon per dag.

Wat een luxe hebben we hier. Toch bereiken onze moderne ontwikkelingen ook Afrika: ik zag lantarenpalen op zonne-energie, iedereen heeft een mobiele telefoon waarvan het bereik steeds beter wordt.

Terug in Nederland overpeins ik dat we misschien met Afrika gemeen hebben dat we ons in een overgangsperiode bevinden. Een soort stilte voor de storm. Er zijn zoveel technologische ontwikkelingen die ons leven de komende jaren radicaal kunnen veranderen.

Ik las dat men verwacht dat zonne-energie over 20 jaar bijna niks meer kost. Stel je voor: iedereen heeft zonnepanelen, wekt zijn eigen energie op, zonder hobbels van lange terugverdientijden en subsidie onzekerheid. Wat een nieuwe kansen als in ons Afrikaanse dorp iedereen elektriciteit zou hebben!

Kan Afrika de fase van iedereen bezit 1 of meer auto’s overslaan? Omdat bezit uit raakt en delen de toekomst wordt? Stel je voor: geen zorgen meer over onderhoud van en inbraak in je auto: je belt en de zelf rijdende auto die je op dat moment nodig hebt komt automatisch voorrijden.

Ik wordt er ongeduldig van. Voor al die ontwikkelingen is het ei al gelegd. Wrijving is er. Iedere dag staat de krant vol van weerstand en stuiptrekkingen van de gevestigde orde, die snelle toepassing tegenhoudt. Ik weet zeker dat we over 10-20 jaar hoofdschuddend terugkijken op deze tijd.

Volg mij dit jaar op twitter: ik signaleer en verschijnselen van vernieuwing én van weerstand.

Ik wens u een prachtig en innovatief 2014!

‍